Nerede o eski bayramlar diye başlayan cümlelerin sonunun nereye geleceğini artık az çok tahmin ediyoruz.
Sahi nerede o eski bayramlar...
O eski bayramların coşkusu, heyecanı, sevinci nerede?
Eski topraklardan dinlerseniz eski bayramları şimdiki bayramlar ile kıyaslama şansına nail olabilirsiniz.
Günler öncesinden yapılan temizlikler, tatlılar, hazırlıklar.. Bu ritmi hala hissediyoruz evlerimizde. Hissedemediklerimiz eskilerin ruhu.
Günümüzde bayrama özel alınan kıyafetlerin bile bir değeri kalmadı benim nezdimde.
Artık bayram olsun olmasın her zaman kıyafet alabiliyoruz. Her günümüz birbirine eşdeğer..
Bayramlar ülkemizde kültürel değerleri taşıyan bir olgu olarak kabul edilmektedir.
Toplumumuzda kültürel olarak değişimler mevcut olduğu için mi ‘‘Nerede o eski bayramlar!’’ cümlesini kullanıyoruz?
Değerli okurlarım geniş aile yapısının değişip çekirdek aile yapısının önem kazanmasıyla beraber eski bayramlarımızdaki etkileşimin gücü azaldı.
Şehirleşmeyle birlikte büyüme de hızlandı ve el öpme, şeker toplama, aile büyükleriyle yenilen yemekler gibi ritüellerin yerini bayramlarda atılan mesajlar aldı.
Eski kuşaklar eski bayramların heyecanını onlara alınan yeni ayakkabıya sarılıp uyumak olarak yorumlarken, yeni kuşaklar bayramları tatil yapmak veya dinlenmek olarak görmektedir.
Peki hala aile büyükleriyle bayramı kutlamak isteyen bireyler yok mu?
Bu sorunun cevabını en iyi tükenen otobüs seferleri veya havaalanındaki yoğunluklardan anlamak mümkün.
Aile köklerine bağlı ve o ruhu hala yaşatan aileler toplumumuzda mevcut.
Bayram birlik, kardeşlik, paylaşma, beraberlik ve sevinç dolu anların oluşumuyla taçlandırılmalıdır.
Kuşaktan kuşağa aktarılan değerlerin güçlü bir imgesi olan aile bağları bayramlar ile pekiştirilip aktarılmalıdır.
Teknoloji çağı bazı alışkanlıkları da beraberinde getirdi. Yüz yüze görüşmelerin yerini görüntülü görüşmeler aldı. Araya giren mesafeler de teknolojinin bazı özelliklerini kullanmayı gerektirdi.
Amcaların, teyzelerin ellerini öpüp aldığımız harçlıkların yerini banka hesabına atılan paralar aldı.
Artık hissederek yaşayamıyoruz çoğu duyguyu, suni duygularla yüklendik. Bir ekran vasıtasıyla giderdik özlemleri, gurbetleri..
Elimize hiç geçmeyen sanal paralarla yaşamayı öğrendik.
Tüketime o kadar çok alıştık ki bayramlarda yaşanan manevi duyguları da bir çırpıda tükettik.
Tükenen duygulara rağmen Barış Manço’yu anıp onun şarkısıyla karşılayalım bayramları: ‘‘Bugün bayram, erken kalkın çocuklar. Giyelim en güzel giysileri. Elimizde taze kır çiçekleri. Üzmeyelim bugün annemizi…’’
Eski bayramların ruhunu yaşayıp yaşatabilenler olmak ümidiyle…
Gönüllerin birleştiği, huzurun, mutluluğun, barışın ön planda olduğu, mesafelerin kapandığı, paylaşma duygusu ile hareket ettiğimiz nice bayramlarımız olsun. İyi bir bayram geçirmeniz dileğiyle.
